Dziecko z dysmorfią twarzy

Książka pozwoli spojrzeć na proces rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego na podłożu genetycznym z perspektywy niewiele do tej pory eksplorowanej, mianowicie cech osobowych rehabilitantów i ich roli w produkowaniu stosownych relacji z opiekunami dzieci i nimi samymi. Książka dotyka także subtelnego aspektu jakim jest wygląd twarzy dziecka rehabilitowanego. W przekonaniu autora zmieniona twarz może mieć widoczny wpływ na tworzenie relacji ze specjalistami. Będą one tym ulepszone, głębsze i trwalsze im bardziej specjalista (logopeda, nauczyciel, psycholog, fizjoterapeuta) będzie posiadał adekwatne zasoby osobowe. Najmocniej wyraźny przekaz jaki może popłynąć z treści książki posiada myśl, iż twarz dziecka z zespołem genetycznym a także chorobą rzadką odgrywa niebagatelną rolę w tworzeniu całościowego obrazu tego dziecka w umysłach rozmaitych profesjonalistów rehabilitujących to dziecko.