Afazja w stanie ostrym

Recenzowana monografia dotyczy rzadko poruszanego w piśmiennictwie polskim tematu zaburzeń afatycznych występujących w tzw. Fazie ostrej i podostrej u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu.
[…] Problematyka podjęta w pracy Małgorzaty Krajewskiej jest tym bardziej widoczna, iż grupa pacjentów po udarze mózgu jest bezapelacyjnie najliczniejszą spomiędzy wszelkich wymagających terapii neurologopedycznej. […] Stworzenie pełnego opisu tego zaburzenia i poznanie jego dynamiki wydaje się więc wręcz koniecznością nie tylko z punktu widzenia teorii,typowo praktyki neurologopedycznej.
Z recenzji prof. UG, dr hab. Katarzyny Kaczorowskiej-Bray
Opis kompetencji językowej i wydajności językowych pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi wymaga uwzględnienia,uszkodzenie mózgu głównie doprowadza nie tylko do zaburzeń mowy, ale także deficytów poznawczych, ograniczeń motorycznych, zaburzeń emocjonalnych, poprzez co zachowania językowe chorych neurologicznie z trudem poddają się rygorowi badań lingwistycznych.
[…] Wyniki badań przeprowadzonych poprzez autorkę przełamują utrwalony w powszechnej świadomości terapeutyczny nihilizm w odniesieniu do pacjentów z zniszczeniem mózgu i afazją. Dowodzą, iż ocena dynamiki zaburzeń mowy jest wyraźnym czynnikiem rokowniczym, determinującym jakość życia nie tylko osoby z uszkodzeniem mózgu,ponadto jej najbliższego otoczenia, a terapia afazji stanowi ważny element wielospecjalistycznego systemu rehabilitacji neurologicznej. Te – dobrze udokumentowane – tezy służą równocześnie celom naukowym, jakergonomicznym.
Z recenzji prof. UMCS, dr hab. Jolanty Panasiuk